ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΝΑΪΔΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓ.ΙΩΑΝΝΟΥ (ΠΑΛΙΑΗΓΙΑΝΝΗΣ)
Ευρίσκεται στο λόφο του Νεκροταφείου νοτιοδυτικά του Πολυδρόσου. Πρόκειται για μονόχωρο ναΐδριο αφιερωμένο στο Άγιο Ιωάννη πιθανώς τον Πρόδρομο. Η κατασκευή του προσομοιάζει με αυτή της διπλανής Βυζαντινής εκκλησίας της Παλιοπαναγιάς. Εξωτερικά είναι χτισμένο με άριστα κατεργασμένους ογκώδης λίθινους δόμους και εσωτερικά φέρει επιπρόσθετη τοιχοποιία από αργολιθοδομή. Στην είσοδο είναι έμπροσθεν πεσμένο το μονόλιθο υπέρθυρό του και στην πρόθεση είναι επίσης πεσμένος μονόλιθος κίονας που υποστύλωνε δίρριχτη κεραμοσκεπή. Δεν έχει επιστημονικά ερευνηθεί. Η κτίση του ίσως ανάγεται στους μεσοβυζαντινούς χρόνους.
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΜΑΝΤΑΜΙΩΝ
Πρόκειται για Βυζαντινό οικοδόμημα, χτισμένο εξ υπαρχής από αργολιθοδομή, με χρήση συγκολλητικού κονιάματος επεξεργασμένου νταμαρίσιου άμμου και ασβέστη. Έχουν διασωθεί η ανατολική και νότια πλευρά του σχεδόν στο αρχικό τους ύψος 9 μέτρων, με δύο στενά παράθυρα εκατέρωθεν από ψαμμόλιθο. Εσωτερικά φέρει οπές στήριξης ξύλινης σκάλας και πατωμάτων. Πάνω από το ύψος των 6 μέτρων το πάχος των τοίχων λεπταίνει κατά 40 εκ. σχηματίζοντας εσωτερικά πατούρα στήριξης του τελευταίου ορόφου. Ο όροφος αυτός δίνει την εντύπωση δώματος παρατηρητηρίου. Ίσως πρόκειται για κτήριο φρουράς της ορεινής διάβασης από και προς τον Παρνασσό. Δεν αποκλείεται και να αποτελούσε πολυτελή έπαυλη κάποιου τοπικού τιμαριούχου, λόγω της ειδυλλιακής και ασφαλούς θέσης της μέσα στη ρεματιά. Δεν υπάρχει νομικός χαρακτηρισμός του μνημείου.
ΥΣΤΕΡΟΡΩΜΑΪΚΟΣ ΛΑΞΕΥΤΟΣ ΤΑΦΟΣ «ΣΕΝΤΟΥΚΑ»
Ευρίσκεται δυτικά των πηγών του Κηφισού στη δεξιά πλευρά της βάσης του λόφου της Αγίας Ελεούσης. Ίσως να πρόκειται για μέρος γενικότερου ταφικού-λατρευτικού συγκροτήματος, ίχνη του οποίου επισημαίνονται λαξευμένα στον παρακείμενο βράχο. Σε όλη την περίμετρό του φέρει λαξευμένο χείλος εφαρμογής λίθινου σκεπάστρου μη διασωθέντος. Δεν είναι γνωστός ο χρόνος αποκάλυψης και η τυχόν σύλησή του. Στην εγχώρια μυθοπλασία ο χώρος αποδίδεται σε θησαυροφυλάκιο. Από ελάχιστες επιστημονικές δημοσιεύσεις στον τοπικό τύπο, αναφέρεται ότι πρόκειται για κιβωτιόσχημο λαξευτό τάφο της ύστερης Ρωμαϊκής περιόδου. Δεν υπάρχει νομικός χαρακτηρισμός του χώρου ως αρχαιολογικός. Η σημερινή κατάσταση του μνημείου είναι κακή, λόγω κατολίσθησης εντός του, ογκολίθων.